Tam adıyla Ebû Cafer Muhammed ibn Cerîr et-Taberî. Taberistan'ın mul şehrinde 224/838 yılı sonlarında dünyaya
geldi, ilk tahsilini burada yaptı. Yedi
yaşında hafız oldu, dokuz
yaşında hadis ezberlemeye başladı.
İlim tahsili için Rey, Basra, Kûfe, Medine,
Suriye ve Mısır gibi şehir ve ülkeleri dolaştıktan sonra, hilâfet merkezi olan Bağdad'a yerleşti. Kaynaklar onun hocaları ve
talebeleri için uzun bir liste vermektedir. Zamanında hadis, fıkıh (Hanefi, Şâfiî ve Mâlikî fıkıhları), kırâat,
tarih ve edebiyat sahalarında meşhur olan birçok âlimden ders aldı, yetiştikten sonra da bütün bu ilimlerde
eserler verdi. Kırk sene süreyle, her gün kırk varak yazmak suretiyle, son
derece hacimli eserler meydana getirdi.
Zamanındaki birtakım mezhep mensuplarınca Râfîzîlik ve Şîîlikle itham edilmiş olmakla birlikte, bu vasıfları
yoktur. Bunlar, müfrit ve mezheplerinde mutaassıp kimseler tarafından ortaya
atılmış iddialar, hatta iftiralardır. Çünkü, Taberî'nin eserlerinde onun, ne
Râfizî ne de Şîî olduğuna delâlet edecek ifadeler ve bilgiler ya almaktadır.
Fıkıhta önceleri Şafîî mezhebine mensup iken, sonradan mutlak müctehidlik mertebesine
ulaşmıştır. Kaynaklar onun, Cerriyye adında sonraları ortadan kalkmış olan bir mezbebin imamı olduğunu kaydeder.
Taberî, 310/923 yılında Bağdat'da vefat etmiş ve muhaliflerinin çokluğu sebebiyle, ölümü gizli tutularak geceleyin vefat ettiği eve defnedilmiştir. Kabrinin başka yerde olduğu (meselâ Mısır gibi) şeklindeki haberler ise sağlıklı değildir. Taberî'ye ait olduğu iddia edilen kabirler ona ait
olmayıp belki de onun adına kurulmuş ziyaret makamlarıdır.
İmam Taberî'nin te'lif ettiği eserlerin birçoğu kaybolmuş ve zamanımıza kadar ulaşamamıştır. Fakat bize kadar ulaşan eserlerinin bile bir ömre sığdırılması zordur ve Taberî'nin
büyüklüğünün en büyük delilidir.Onun en çok tanınan eseri
Târîhu'l-Ümem ve'l-Mülûk’tur.
Târîhu'l-Ümem ve'l-Mülûk: Taberî'nin doğuda ve batıda haklı bir şöhrete ulaşmasına ve "Tarihin Babası" ünvanı verilmesine sebep olan
genel tarihidir. Taberî bu eserinde yaratılıştan kendi zamanına kadar olan
olayları rivayet senedleriyle birlikte kaydetmiştir. Tarih ilminde en önemli
kaynaklardan biri olarak kabul edilir.
Onun bir diger eseri de
Câmiu'l-Beyân an (fî) Te'vîli Âyati'l-Kur'andır.270/883 yılında tamamladığı bu eseri Taberî Tefsiri olarak da
bilinir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder